Jouw roeping ligt in Jezus!
Een paar weken geleden wandelde ik, zoals wel vaker, heerlijk door een natuurgebied. Ik was alleen en die tijd benut ik dan altijd door God te zoeken en me op Hem te richten. Het is altijd een waardevolle tijd en vaak ontvang ik een bemoediging of richting van Hem.
Deze keer liep ik langs een gebied waar water stond en ik zag een stok in het water liggen. Ik vroeg mij af hoe die stok daar zou zijn gekomen en de aanblik van de stok in het water intrigeerde mij. Ik schoot er een plaatje van en praatte er met God over. Wat doet een stok eigenlijk in het water? Ik moest denken aan het verhaal van Elisa uit 2 koningen 6. Elisa is daar met een groepje profeten hout aan het hakken om een groter woonhuis te bouwen, nu het huis voor de profeten te klein was geworden.
Wonderlijk verhaal.
Terwijl een van de profeten met een bijl aan het hakken is, vliegt het blad van de bijl van de steel af het water in. De man baalt ervan omdat hij de bijl van iemand geleend heeft. Elisa schiet hem te hulp door een stok in het water te gooien, waarna het blad van de bijl weer boven komt drijven en gepakt kan worden.
Aan dit verhaal moet ik denken terwijl ik het water zie met de tak die erin ligt. Wat een wonderlijk verhaal. Een tak die ervoor zorgt dat het zware gedeelte van de bijl weer boven komt drijven. Dan kan een tak in het water dus blijkbaar wel nut hebben.
‘Als een tak in het water
die de boom mist.’
Waar voel jij je op je plek?
Voel jij je ook wel eens een tak in het water? Ik wel. Soms merk ik wel dat ik er niet helemaal bij pas. Als een tak in het water die de boom mist. Ik merk dan wel dat ik iets anders te brengen heb dan de rest. Maar toch ben ik daar, in het water. Hoe kom ik daar eigenlijk?
Vandaag wandel ik weer langs hetzelfde water. De tak ligt nog steeds in het water. Deze keer in bevroren water, vast in het ijs. Nu kan de tak er niet zo makkelijk meer uit. Het maakt dat ik moet denken aan de zoektocht die we soms kunnen hebben in het leven. Waar hoor ik? Waar ben ik voor bedoeld? Waar voel ik me op mijn plek? Soms kun je op een plek zitten, waar je vast lijkt te zitten. Je ervaart dat je er niet hoort, maar toch heb je moeite om afscheid te nemen.
Het kan zijn dat je met mensen omgaat waar jij je niet begrepen voelt. Of op plekken komt waar je merkt dat je er niet helemaal past. Soms kan het toch zijn dat het goed is dat je daar bent, omdat je er iets te brengen hebt. Als jij daar komt, gebeurt er iets, verandert de dynamiek. Ken je dat? Het voelt niet altijd fijn of veilig. Maar er gebeurt wel iets. Misschien schuurt er wat tussen jou en de mensen. Misschien ben jij een spiegel voor de ander of de ander voor jou.
Is dat dan jouw plek? Is dat waar jij voor geroepen bent? Voor een bepaalde tijd misschien soms wel, maar ook jij hebt behoefte aan mensen om je heen die bij jou passen, die jouw taal spreken en je begrijpen. Waar jij je veilig voelt en gezien.
Waar zoek jij je veiligheid?
Het komt er dan dus op aan om niet te lang in dat water te blijven liggen terwijl je eigenlijk een tak bent. De tak kan gaan rotten of als het koud wordt vast vriezen. Vastgevroren kan deze niet meer weg. Als je te lang bij mensen blijft waar je eigenlijk niet past of je niet helemaal veilig voelt, dan heeft dat invloed op je. Terwijl het afscheid ondertussen misschien wel steeds moeilijker wordt.
Zorg dat je ook geënt bent op de boom, waar jij je veilig voelt en waar jij je voeding krijgt en groeit! Natuurlijk kun je die veiligheid en voeding bij mensen zoeken. Maar we kunnen het beste geënt zijn en blijven op de ware Wijnstok. Als we in Hem zijn en blijven, maakt het niet uit of we in het water liggen of in de zon staan. We zullen niet vastvriezen of verpieteren.
Jouw roeping is in Jezus.
Net zo wonderlijk als een tak die het zware blad van een bijl laat boven komen, zullen wij ongehavend blijven als we onder mensen zijn die soms met ons schuren. We kunnen ons nog steeds veilig en geliefd voelen, ook als mensen ons niet begrijpen of als we ergens zijn waar we niet helemaal ‘passen’.
Als we in Hem blijven zullen we er zelfs alleen maar mooier op worden en genezen onze innerlijke wonden. We hebben de bevestiging van mensen dan niet meer zo nodig, omdat we ons bevestigd en geliefd weten door onze hemelse Vader, dankzij Jezus!
Zonder Hem kunnen we niets doen, maar in Hem ontvangen we kracht en eeuwig leven.