God heeft een plan. Een plan met de de mensen op deze wereld, een plan met jou. Hoe meer ruimte ik aan Hem geef in mijn leven, hoe meer ik het merk. Hoe meer tijd en aandacht ik apart zet om Hem te zoeken, hoe meer ik Zijn leiding ontdek in mijn leven.

God zoekt
En dat werkt niet exclusief voor mij zo. Zo is dat voor iedereen die God zoekt. God wil de God zijn van Jakob en van Zacheüs. Van Rachab en van Ruth. ‘De Heer zoekt op de hele aarde naar mensen die Hem met hart en ziel dienen. Hen zal Hij krachtig helpen.’ 2 Kronieken 16:9

God wil ook door jou gezocht worden. Hij wil dat je in Hem bent en blijft en vrucht zult dragen. Hij wil dat het plan dat Hij voor jou heeft plaats gaat vinden. Want wanneer jij vrucht draagt zal dat effect hebben op de mensen om jou heen. Er zullen dan nog meer harten bereikt worden voor Hem. Nog meer mensen die Hij voor eeuwig zal kunnen redden.

God strijdt om jouw hart
Daar is het Hem om te doen. Hij strijdt om jouw hart. En daarom zijn de processen waar we doorheen gaan ook lang niet altijd makkelijk. Er is strijd. Strijd is een teken dat God een plan heeft. Daarom is er tegenwerking.

Er is een tegenstander die Gods plannen tegen wil werken. Een tegenstander die wil roven en vernietigen. Hij wil moeilijke situaties gebruiken om een verkeerd beeld van God te creëren, zodat er twijfel en teleurstelling ontstaat bij jou.

Maar trap er niet in. Strijd is een teken dat God een plan heeft. Stop niet midden in een proces en geef niet op. Als het moeilijk wordt ben je er misschien al bijna. God gebruikt de moeilijke situatie juist om je een diepere openbaring van Hemzelf te geven.

Overgave
Geef je maar over aan dat proces en Gods leiding midden in de strijd. Want Hij laat je nooit alleen en weet wat Hij doet. Hij is het waard om ruimte voor te maken, om door jou gezocht te worden. Te midden van de strijd is Hij jouw veiligste plek. Hij wil jouw vesting zijn, jouw schuilplaats.

Met Hem zal je uiteindelijk als overwinnaar uit de strijd tevoorschijn komen. Wil je meer tips om je verbonden te voelen met God midden in jouw strijd? Download dan mijn e-book. 

 

 

 

 

Soms bevrijdt God je uit een situatie om je vervolgens de woestijn in te leiden.
Toen ik jaren geleden in een hele moeilijke en spannende situatie zat, gebeurde er iets, waarin ik Gods hand herkende. En ik wist dat, wanneer ik Zijn hand aan zou pakken, mijn hele leven op de kop zou komen te staan. Maar ik wist ook; als ik het niet doe dan blijf ik in deze situatie zitten waaraan ik onderdoor dreig te gaan.
Dus ik koos ervoor om Gods hand vast te pakken en ik vroeg God er dan alsjeblieft voor te zorgen dat het goed zou komen.

Afhankelijk van Hem
En goed komen zal het, maar in de afgelopen jaren heb ik geregeld de nasleep van mijn keuze om Gods bevrijdende hand vast te pakken ervaren. En dat bracht spannende momenten met zich mee. Ik moest leren om daarin op God te blijven vertrouwen en me afhankelijk te weten van Hem.

Net zoals het volk Israël die uit Egypte werd bevrijd. Ze hadden iemand als Mozes nodig die hen hielp om telkens weer te stoppen met klagen en God te blijven gehoorzamen en te blijven vertrouwen. Ze hadden Mozes nodig die na zoveel meegemaakt te hebben met God een rotsvast vertrouwen in Hem had ontwikkeld.

Vertrouwen groeit door ervaring
Dat vertrouwen was er bij Mozes ook niet zo maar gekomen. Mozes was niet zo jong meer. Hij was al 80 jaar toen God hem naar de Farao stuurde om Zijn volk te bevrijden. Hij had al een schatkist vol levenservaringen en toch twijfelde hij of hij wel geschikt was om naar de Farao te gaan. Maar God vond Hem er klaar voor en deed een groot werk door Hem heen.

Het volk klaagde op de momenten dat ze het moeilijk kregen in de woestijn en dacht zelfs dat het beter was geweest als ze in Egypte waren gebleven. Het was Mozes die ze bleef wijzen op God en bleef vertrouwen dat God ze hier doorheen zou leiden. Ze hadden een missie. God zou ze naar het beloofde land brengen en op die belofte mochten ze blijven vertrouwen.

Zo maken jij en ik ook een reis. En misschien lijkt het voor jou soms ook wel een reis door de woestijn en ben je teleurgesteld geraakt in God. Waarom gebeuren er bepaalde dingen in jouw leven? Waarom staat God ze toe?

Leidt God ons de storm in?
Je kent vast ook wel het verhaal over de storm op het meer. Jezus stuurt Zijn discipelen alvast het meer op voor zich uit. Zelf zondert Hij zich af om te bidden.

Er staat dat Jezus hen dwingt om alvast voor Hem uit te gaan. Misschien hadden de discipelen er helemaal niet zo’n zin in. Zouden ze het ongunstige weer aan hebben zien komen? Jezus weet dat natuurlijk dan ook! En toch stuurt Hij ze met de boot het slechte weer in. En ja dan komen ze in nood. Ze hebben tegenwind en last van de golven.

Zou dat in ons leven ook zo kunnen zijn? Dat we ons door God laten leiden, en dat we dan recht een storm invaren? Wat kunnen we mopperen en klagen als we er in zitten. En het is ook vaak niet makkelijk!

Nood leert bidden
Dan kunnen we roepen om God, om Jezus. Als we in nood zitten hebben we Zijn hulp nodig. Dat zullen de discipelen ook gedaan hebben. En dan komt Jezus daar aangewandeld over het water. Maar ze herkennen Hem niet en raken in paniek. Want het lijkt wel een spook!

Herkennen wij Hem als Hij naar ons toe komt? Ziet Hij er uit zoals we verwachten? Of willen we ook een bewijs net als Petrus. Hij wil dat Jezus zich bewijst door Hem ook uit te nodigen het water op.

Het is Jezus die de golven de baas is,
niet Petrus of jij en ik.

De zee is veel te wild voor Petrus en hij laat zich erdoor intimideren. Het is Jezus die de golven de baas is, niet hij. Jezus steekt Zijn hand naar hem uit en pakt hem vast. En pas als ze samen de boot in stappen wordt de zee weer rustig. Kon dat nou niet wat eerder?

Pak Gods hand en blijf vertrouwen
Het brengt me weer terug naar die spannende situatie van jaren terug, waar God me uit bevrijdde door Zijn hand naar me uit te steken. Terwijl het mijn eigen keuzes waren geweest die me in de benarde situatie waarin ik zat, hadden gebracht. Keuzes die ik zonder Hem had willen maken. En toch redde Hij me eruit. Net als Petrus, die zelf op het idee was gekomen om op het water te willen lopen.

Zou ik dan nu ook niet op Hem blijven vertrouwen, dat Hij het is die de storm de baas is? Wanneer Hij het tijd vindt, zal de storm moeten zwijgen.

Ervaar jij in je leven ook stormen en wil je tips om midden in deze stormen je verbonden te kunnen voelen met God? Download dan mijn gratis e-book. 

 

 

 

 

Er zijn periodes geweest in mijn leven, dat ik in een soort bubbel zat. Een bubbel van mijn eigen huisje, boompje en beestje. Dat was wel even genoeg. Ik had wel even genoeg te verwerken gehad en genoeg op mijn bordje. Ik keek even niet verder dan mijn eigen wereldje.

En kort voordat ik startte met de Steunpijler had ik ook even zo’n moment. Er kwam een vrouw op mijn pad, die in moeilijkheden zat. Zoals wel vaker gebeurde. Iedere keer wanneer dat gebeurde, wist ik dat het van God kwam. Ook wist ik dat er ooit een moment zou komen dat ik weer serieus aan de slag zou gaan als coach.

Jona
Maar toen deze vrouw op mijn pad kwam, zat ik dus even in mijn bubbelmomentje. En ik zei tegen God; ‘Nu even niet hoor, ik heb wel even genoeg op mijn bordje.’ Ik voelde me een beetje als Jona die niet naar Nineve wilde.

Diezelfde week kwam ik met een ander groepje vrouwen bij elkaar om te bidden. Toen begon een van deze vrouwen voor mij te bidden. Ze bad ongeveer deze woorden; ‘Sjoertje, als er nou mensen naar je toekomen voor hulp, denk dan niet; nu even niet, ik heb wel even genoeg op mijn bordje. Maar denk eraan dat je een zuil bent, omdat jij op God je vertrouwen stelt. Hij is je kracht.’

Aan de slag
Ik was verbaasd en geraakt. En gek genoeg wist ik ook meteen dat het moment gekomen was om weer te gaan coachen, ook al had ik me voorgenomen nog even te genieten van de rust nu alle 3 de kinderen naar school gingen.

Dus ja, die zuil, daar begon het. Of waren het die vrouwen die God de afgelopen jaren op mijn pad bracht en die ik mocht steunen, terwijl ze me eraan herinnerden dat ik nog steeds een coach was?

Steunzool
Het bedenken van een naam, dat was even puzzelen. Die zuil en dat steunen, daar kon ik misschien wat mee? Maar onze dochter zei al gauw nogal kordaat dat Steunzuil echt niet kon, dat leek te veel op steunzool. Groot gelijk natuurlijk!

Dus het werd dan toch uiteindelijk de Steunpijler. Een steunpijler draagt en steunt, net als een zuil. En daarnaast zit er ook nog het woord ‘pijl’ in. Een pijl op weg naar haar doel. Een pijl die in beweging mag komen en zich door God mag laten richten.

Wees een pijl in Zijn boog
Zit jij ook wel eens in jouw bubbel en heb je ook eigenlijk wel genoeg op je bordje? Weet dan dat het heel erg kan helpen om kracht en steun te zoeken bij God. Maar dat het daarnaast ook belangrijk is om richting te zoeken bij Hem en in beweging te komen. Met welk doel heeft Hij jou gemaakt? Wil jij een pijl in Zijn boog zijn?

Ik heb gemerkt dat uit je bubbel komen je eigen last kan verlichten. Je richten op de ander, geven en liefhebben verrijkt je leven en geeft nieuwe vreugde. Daardoor voelt jouw eigen last veel lichter en makkelijker te dragen.

Mag ik jou helpen om te ontdekken met welk doel God jou heeft gemaakt? Meld je dan aan voor een gratis wandelsessie.

 

 

Als je alle gedachten die je over jezelf hebt eens op zou schrijven en bestuderen, hoeveel veroordeling zou daar dan in zitten?

Misschien vind jij jezelf te gevoelig, te verlegen, teveel een flapuit, te dik, te langzaam, te egoïstisch of wat dan ook. Er zijn altijd wel delen van onszelf te vinden waarin we onszelf niet volledig kunnen omarmen of waarin we onszelf zien falen. Ja ik ook hoor!
En ja, we falen ook en we zijn niet perfect! Niet? Nee niemand van ons. Ook jij niet, maar ook ik niet.

Verbeteren
En toch werken we daaraan. We verbeteren onszelf en nemen onszelf voor het anders te doen.  Om vervolgens niet te doen wat we onszelf hebben voorgenomen, of het niet vol te houden. Net zoals Paulus dat beschrijft in Romeinen 7 vers 15.

‘En ik begrijp zelf niet wat ik aan het doen ben.
Want ik doe niet wat ik zou willen doen.
Maar  ik doe juist dat wat ik niet wil doen omdat het slecht is.’


Strijd

En dan volgt er een stuk waarin Paulus zijn strijd beschrijft van het kwaad wat in hem zit en hem gevangen houdt. Hoewel hij heel graag God wil gehoorzamen en wil doen wat goed is, gebeurt het toch vaak dat hij het kwaad gehoorzaamt. Herkenbaar?

Daar kun je soms moedeloos van worden. En vanuit die moedeloosheid kun je streng worden voor jezelf en het weer opnieuw proberen. Keer op keer, totdat je het opgeeft en jezelf ook daar om veroordeelt. Geen ruggengraat! Of; wat slap!

Bijvoorbeeld als we onszelf voornemen om meer stille tijd te nemen waarin we God zoeken en bijbel lezen. Vol goede moed begin je eraan. Maar al gauw sla je eens een keertje over, of vergeet je het weer.

Schuld schept afstand.
Vanaf het moment dat jij je hierover schuldig begint te voelen, voel jij je minder verbonden met God. Je kunt het idee hebben dat het tussen jou en God in komt te staan. Je veroordeelt jezelf erom en misschien geloof je ergens ook wel dat God jou daarover veroordeelt.

Paulus ervaart die strijd tussen het goede willen doen, maar toch het kwade doen ook in Romeinen 7. Maar in Romeinen 8 begint hij met;

‘Maar als je bij Jezus Christus hoort, word je niet meer veroordeeld.’

Dus Paulus kent ook die strijd, waarin hij faalt en zichzelf veroordeelt. En hij komt uit bij Jezus Christus. In een andere vertaling staat er; als je in Jezus Christus bent. Als je in Hem bent is er geen veroordeling! Dat is de sleutel. Dat is het antwoord.

Ben jij in Jezus Christus? Jezus zelf zegt daarover in Johannes 15 vers 4.

‘Ik blijf in jullie. Blijf nu ook in Mij.
Als een tak niet aan de wijnstruik  blijft vastzitten,
kunnen er geen vruchten aan groeien.
Zo kan er ook geen vrucht aan jullie groeien,
als jullie niet in Mij blijven.’

Je mag stoppen met jouw strijd om alles zo goed mogelijk te willen doen. Je hoeft niet te streven naar perfectie en continu bezig te zijn met jezelf te verbeteren. Er is maar 1 ding waarvan het er echt op aan komt, dat je daar naar streeft. Namelijk zorgen dat je in Jezus Christus bent. Focus daarop! Dan zullen de vruchten vanzelf komen. Daar hoef je dan niet zelf zo voor te worstelen. Worstel juist om in Hem te zijn en te blijven. Laat dat je worsteling zijn en de rest geeft Hij jou!

Dan ga je ook ontdekken dat je niet veroordeeld wordt, maar dat je geliefd bent en met open armen wordt ontvangen. Je zult merken dat Zijn genade genoeg is voor jou!

Blijf in Mij.
Kies vandaag opnieuw ervoor om Jezus Christus te aanvaarden als jouw redder en verlosser. Laat tot je doordringen, dat je zonder Hem niks kunt doen. En dat je vanaf nu vanuit Zijn genade voor jou zult wandelen. Kies ervoor om dichter naar Hem toe te groeien en Hem nog beter te leren kennen en de dingen te doen die daar voor nodig zijn. Maak dat prioriteit in jouw leven, zodat Zijn woorden in jou zullen leven.

Wil je meer tips over hoe je kunt leven in verbondenheid met God? Download dan mijn gratis e-book in de link hieronder.

E-book met 10 tips die je helpen om Gods nabijheid meer te ervaren in jouw leven. 

 

 

 

Vorige week was ik weer eens even bij familie. Ze wonen wat verder weg en ik haalde 2 van onze kinderen op die er even uit logeren waren geweest. Ineens realiseerde ik het me echt. Wat zien we elkaar al lange tijd maar weinig! Al die momenten van verjaardagen en andere bezoekjes, gaan sinds corona (in andere vorm) voorbij. En inmiddels zijn we alweer een jaar verder.

Gemaakt voor relatie.
Maar niet alleen familie zien we minder. Ook alle andere contacten zijn veel minder. Minder kerkbezoeken, minder verjaardagen, minder koffiemomentjes, periodes zonder school, periodes van thuiswerken… Van alle kanten is er gesnoeid in onze contacten. En dat doet wat met je! Ook al realiseren we ons dat niet altijd.

Als mens ben je niet gemaakt om in isolement te leven. Maar juist om in relatie te leven met anderen. En hoe ikzelf ook gesteld kan zijn op mijn kostbare momentjes alleen en met God; er komt altijd weer een moment waarop ik weer blij ben mensen om me heen te hebben.

Nou heb ik het geluk samen te leven met een man en 3 kinderen en word ik elke dag overladen met knuffels. Maar ook ik was even onderste boven vanmorgen toen een vriendin van me mijn keuken binnen viel en me spontaan omhelsde. Ze was dankbaar voor een stukje dat ik had geschreven waar ze wat aan had gehad en kwam me even haar waardering brengen. Iets wat ooit heel gewoon was, was ineens uitzonderlijk geworden.

Het diepste van jezelf met een ander delen.
Even een moment van emotie, even een moment van delen wat er in je ziel omgaat. Ik vond het mooi en het trof me. Dat is wat we als mensen ook nodig hebben. Een knuffel, een blijk van waardering, mensen bij wie het voor jou veilig is om je diepste gedachten en gevoelens te delen. Even juist geen afstand, maar op alle vlakken dichtbij.

Daar laden we van op, daar kunnen we op verder. En God weet dat. God weet dat we Hem nodig hebben, maar ook dat we mensen om ons heen nodig hebben. Maar hebben wij het zelf altijd voldoende door?

Hoe eenzaam ben jij?
Hoe zit dat met jou? Hoeveel contacten heb je op dit moment? En wat haal je uit die contacten? Waar heb jij behoefte aan? En waar hebben de mensen om jou heen behoefte aan? Voel jij je wel eens eenzaam?

Want juist als jij je eenzaam voelt, kan het zijn dat je jezelf vanuit dat gevoel van eenzaamheid nog meer gaat isoleren. Dat je mensen en God op een afstand houdt, doordat jij jezelf zo eenzaam voelt. Misschien wel met de gedachte dat niemand op jou zit te wachten, nu jij met een dergelijk gevoel rond loopt. En zo kan je jouw eenzaamheid in stand houden.

Misschien vecht je wel tegen het gevoel van eenzaamheid door het zoveel mogelijk te negeren en afleiding te zoeken. Maar juist door zo te vechten tegen je gevoel, wordt je nog meer eenzaam. Je bent dan niet in contact met jezelf en dan kun je ook niet echt in contact zijn met de mensen die je nu nog wel ziet.

Contact maken met hoe het met jou gaat!
Ook God kun je op een afstand gaan ervaren als je niet in contact bent met wat je werkelijk voelt en ervaart. Dus ik wil je aanmoedigen, om contact te maken met jou! Hoe gaat het eigenlijk echt met je en wat ervaar je op dit moment? Hoe vaak sta jij daar echt bij stil?

Deel jouw binnenkant met anderen.
En hoeveel gebruik maak jij eigenlijk van de manieren waarop je mensen nog wel kunt ontmoeten? Het helpt om mensen op te zoeken bij wie je kunt delen hoe jij je voelt. Dat kan misschien spannend zijn. Je kunt bang zijn dat mensen niet zitten te wachten op hoe het echt met jou gaat. Of misschien wil je de ander daar niet mee belasten. Maar het kan de ander juist ook uitnodigen, om ook iets te delen van haar binnenkant.

Dus kom uit dat isolement, en verbind je met anderen en met God, zodat de cirkel van eenzaamheid weer doorbroken wordt.

Vind je het lastig om in contact te komen met jouw eenzaamheid en daarmee ook met anderen en met God? En zou je daar wat extra hulp bij kunnen gebruiken? Dan is mijn 1 op 1 traject ‘Wandelend naar een sterke band met Jezus’ iets voor jou.

“Hoe weet je nou zeker dat het van God was? Soms denk ik echt God te hebben verstaan, maar even later twijfel ik alweer of het toch niet mijn eigen gedachten waren.”

Dit hoor ik de mensen met wie ik spreek vaak zeggen als we praten over het verstaan van Gods stem in hun leven. En ook ik heb heel vaak getwijfeld of het wel echt God was die mij bemoedigde en me een richting wees. Soms was ik er heel zeker van, om even later weer te gaan twijfelen.

Niet raar.
Niet raar dus als je deze gedachten bij jezelf bespeurt terwijl je zoekt naar Zijn stem. Dat past helemaal bij het proces dat hoort bij het leren kennen van Gods stem.

Van sommige mensen herken je de stem meteen. Als je ze hoort praten zonder dat je ze ziet, weet je toch meteen wie het is. Dat zijn de mensen die je al kent. Waarmee je al eerder gesproken hebt en waar je mee omgaat.

Je hebt het niet nodig om ze te zien of te ruiken, je herkent ze aan de stem en de dingen die ze zeggen. Je weet hoe ze over bepaalde dingen denken en wat hun manier van spreken is.

Hoe goed ken jij Hem?
Maar wanneer je iemand minder goed kent, dan moet je ook meer moeite doen om de stem van die persoon te herkennen. Zo is het ook met God. Wil je Zijn stem verstaan? Dat lukt alleen als je Hem en dus ook Zijn stem echt kent.

Zoals in Johannes 10 staat; ‘En de schapen volgen Hem omdat ze Zijn stem kennen.’ En in vers 14; ‘Ik ben de goede Herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen Mij.’

Daar begint het dus mee. Hem leren kennen. Ken je Hem al? En hoe goed ken je Hem dan? Is Hij voor jou vergelijkbaar als een kennis die je af en toe eens spreekt? Of heb je omgang met Hem als je geliefde, je vriend?

Hem herkennen tussen alle andere stemmen.
Stel dat je een rij met koptelefoons hebt, die allemaal aan een stem gekoppeld zijn. De ene koptelefoon laat iemand horen die je telkens verteld hoe waardeloos je bent en dat alles wat je onderneemt toch niet zal lukken.

Nog een ander verteld je dat je juist fantastisch bent en dat je niemand nodig hebt en alles wel alleen kunt. Dat je vooral je gevoel moet volgen en je eigen hart.

En bij een derde koptelefoon krijg je te horen dat je niet ongerust moet zijn, maar op God moet vertrouwen. Weet je dan welke koptelefoon je op moet zetten om Gods stem beter te leren kennen?

Juist! De derde natuurlijk. En hoe weet je dat? Omdat er iets gezegd wordt, wat je al wel kent als van God. Het staat meerdere keren in de bijbel.

Andere stemmen laten verstommen.
Als je er nu voor zou kiezen om deze derde koptelefoon vaak op te zetten, dan helpt het je om de andere stemmen stiller te laten worden in jouw leven en de stem uit deze koptelefoon beter te leren kennen.

Jezus wil  graag dat je Hem zo goed kent, dat je Zijn stem tussen alle andere stemmen zult herkennen. Want wat kunnen er veel stemmen klinken in je leven! Stemmen die afleiden en die misleiden. Stemmen die jou bedrukt maken en je vrede roven.

Maar zo is Jezus Zijn stem niet. Hij is gekomen om ons Leven en overvloed te brengen. Kijk maar naar Johannes 10:10 waar staat; ‘De dief komt niet dan om te stelen en te slachten en te verdelgen; Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed.’

Jezus kwam om Zijn leven te geven voor jou. Hij is het Woord dat levend is geworden. (Joh. 1:14) Dus wil je Hem beter leren kennen? Lees dan Zijn woord. Hij is het Woord! Het is Zijn liefdebrief aan jou. Kies jij er ook voor om de koptelefoon met Zijn liefdebrief aan jou op te zetten?

Omgang helpt je beter te verstaan.
De volgende keer als je weer eens twijfelt of je werkelijk Gods stem hebt verstaan of dat het deze keer toch je eigen gedachten waren, weet je wat je kunt doen.

Zet de koptelefoon op met Zijn stem en ga met Hem om. Lees Zijn liefdesbrief aan jou en vraag het Hem. Hij zal je zeker antwoorden.

Wil je aan de slag met Hem beter te leren kennen en Zijn stem beter te leren verstaan? Dan is mijn  5-daagse Psalm 23 challenge iets voor jou!

Psalm 23 challenge

 

 

 

 

 

 

Na een heerlijke sneeuw en schaatsweek, is het nu aan het dooien. En als ik de weersvoorspellingen mag geloven wordt het komend weekend zelfs al lenteweer. Heerlijk!

Liefde voor de lente.
Mijn liefde voor de lente ontstond in de meimaanden van mijn jeugd. Ik woonde als jong meisje in de pastorie in Den Ham omringt met een prachtige tuin met bomen vol bloesem wanneer het mei werd. Prachtig vond ik dat.

Diezelfde tuin was ook de plek waar ik als jong meisje al met God sprak. Lang was ik dat vergeten. Maar toen ik bijna 7 jaar geleden weer in Den Ham kwam wonen, herinnerde ik me een gesprek dat ik in de tuin van de pastorie gevoerd had met God.

Verhuizen.
Mijn ouders wilden gaan verhuizen. Mijn vader had een beroep gekregen als dominee voor een andere gemeente. En ik had er verdriet van. Verdriet om onze mooie tuin te moeten missen en de weilanden met koeien.

Dus ik vroeg als 9 jarige aan God of Hij alsjeblieft wilde zorgen dat we weer terug kwamen in Den Ham, bij de koeien. En daarna vergat ik dat ik het Hem gevraagd had.

Totdat mijn man en ik op zoek gingen naar een huis in de omgeving van Twente. We waren getrouwd en woonden in Raalte. Maar omdat ik zwanger was, waren we op zoek naar iets groters voor ons gezin.

Gebedsverhoring.
We keken in Vroomshoop, in Almelo en ook in Den Ham. In Den Ham vonden we ons huis. En ineens wist ik het weer! God had mijn gebed verhoord! Niet op de manier zoals ik bedacht had, maar ik was weer terug in Den Ham. Hij was het niet vergeten, maar had een veel beter plan.

De verhoring van mijn gebed dat ik vergeten was had ongeveer 22 jaar geduurd. Waarom vertel ik jou dit?

Om je te bemoedigen. Onderschat nooit jouw tijd met God. De dingen die je Hem voorlegt, vraagt en verteld. Soms zijn wij het al lang weer vergeten, maar God niet!

Stort je hart bij Hem uit.
Ik wil je aanmoedigen om je hele hart bij Hem uit te storten. Zoals in psalm 62 vers 9 staat; ‘Vertrouw op Hem te allen tijde, volk; stort uw hart uit voor Zijn aangezicht. God is voor ons een toevlucht.’

Mooi he?

Wil je mijn 10 tips die je helpen om meer van Gods nabijheid te ervaren in jouw leven? Dan kun je hieronder mijn e-book downloaden.

10 waardevolle tips

Ze loopt druk heen en weer. Van de ene kamer naar de andere. Kleine zweetdruppeltjes laten haar voorhoofd glanzen en er zitten kringen onder haar ogen. In combinatie met haar gefronste voorhoofd maakt ze een sombere en wat zorgelijke indruk.

Met een zucht pakt ze nog een mand om te kijken of daarin zal zitten wat ze zoekt, totdat 1 van haar kinderen beneden  begint te huilen. De ranja is over een tekening gegaan en haar dochter laat beneden nu flink van zich horen. Straks maar verder zoeken dan, in deze rommel is het ook lastig om wat te vinden.

Haat-liefde verhouding.
Met opruimen heeft ze altijd al een soort haat-liefde verhouding. Om eraan te beginnen moet ze altijd eerst iets bij zichzelf overwinnen. Veel dingen vind ze belangrijker dan opruimen en vaak heeft ze er de energie ook niet voor. Maar als ze dan zover is dat het echt moet gaan gebeuren, dan maakt ze er ook rigoureus de tijd voor. Alles moet die dag dan wijken en ze gaat dan voor de grondige aanpak.

Het is dan werkelijk een hele klus en ze weet dan ook meteen weer waarom ze er zo’n ontzettende hekel aan heeft. Maar tegelijkertijd kan ze genieten van het opgeruimde gevoel van een kast die weer een plankje vrij heeft. Van een zolder met weer wat meer ruimte en overzicht.

Terwijl ze dan door alle ruimtes heen loopt en bezig is, krijgt ze weer inspiratie om wat plekjes in huis gezelliger en mooier te maken. Ze neemt zich voor om het beter bij te gaan houden en haar opruimmomenten in te plannen. Om er af en toe iemand bij te vragen waarvan ze weet dat die persoon juist goed is in opruimen, dan zal het ook veel sneller gaan en grondiger gebeuren.

Geen ruimte.
Maar voor nu, is er haar dochter beneden die troost nodig heeft en de ranja die opgeruimd moet worden. Ze zal daarna alvast met de voorbereidingen beginnen voor het avondeten. Even merkt ze dat de tranen van haar dochter bij haar van binnen een groot verdriet aanraken. Een verdriet dat haar doet denken aan iets van vroeger. Maar het is te kort om het echt te voelen en routinematig heeft ze het al weer weggedrukt en richt ze zich volledig op haar dochter.

Geen tijd voor nu en die puinhoop boven moet ook nog maar even wachten, ze ervaart er nu geen ruimte voor daar iets mee te doen. Ze moet door. Ze recht haar rug en strekt haar stijve en wat pijnlijke spieren.

 

‘die puinhoop moet nog maar even wachten’

 

En jij?
Herken je er iets van? Of  is jouw huis juist wel erg opgeruimd? Dat is dan heerlijk! Maar als je goed bent in het opruimen van je huis betekent het niet per definitie dat je ook een opgeruimd hart hebt, of een opgeruimde geest, al kan het één soms wel op het andere van invloed zijn.

Net zoals een huis helemaal vol kan raken met spullen en rommel, kan dat ook met jou gebeuren. Als je niet regelmatig opruimt kan het ook in jou mistig en stoffig worden. Je kunt dan ook dingen kwijt zijn. Bijvoorbeeld de dromen of verlangens die God in je hart gelegd heeft. Misschien weet je helemaal niet meer wat je zelf graag wilt of wat goed voor jou is. Of misschien kun je dat wel helemaal niet meer vinden of ligt het ergens in een vergeten hoekje tussen alle andere dingen die je hebt meegemaakt.

Wat wil je houden en wat wil je weg doen?
Je hebt vast wel herinneringen van gebeurtenissen die ergens nog af en toe in je gedachten verschijnen. Of wat dacht je van emoties die daarbij horen en in je lichaam zijn opgeslagen. Of woorden die over je zijn uitgesproken en in je gedachten nog naklinken en een terugkerend patroon van overtuigingen hebben veroorzaakt. Overtuigingen die jouw gedrag van vandaag nog sturen. Positief of negatief.

Kijk je er wel eens naar? Vraag je je wel eens af wat er allemaal nog ligt? Wat je ervan wilt houden en wat je ervan weg wilt doen?

Waar wacht je op?
Vaak wachten we veel te lang met het opruimen van dingen uit ons verleden. We wachten totdat ons lichaam begint te protesteren en pijn te doen. We wachten totdat we in een burn-out terecht komen of oververmoeid, prikkelbaar en somber zijn. Of we wachten tot we er aan toe zijn, maar dat zijn we dan eigenlijk nooit echt.

Want omdat het hier vaak ook gaat om emoties die je misschien liever niet voelt, of gedachten waar je liever niet bij stil staat, kan het zijn dat je er het liefste voor wegloopt. Dan heb je iemand nodig die jou helpt om dit te overwinnen en deze uitdaging toch helpt aan te gaan. Iemand die jou helpt om door te zetten, wanneer jij toch wilt afhaken.

Hulp om stappen te zetten.
Er zullen ook dingen zijn waar jij je helemaal niet bewust van bent en die je bij jezelf niet meer ziet liggen omdat er zo’n laag stof overheen is gekomen. Of misschien is het zoveel en heeft het zich zo erg opgestapeld dat je niet weet waar je moet beginnen. Misschien denk je wel dat er geen beginnen aan is! Dan heb je zeker iemand nodig die weet wat het opruimen van jouw verleden allemaal inhoudt en welke stappen daarbij nodig zijn om te zetten.

Vaste opruimmomenten.
Ook ik kwam op een punt dat ik merkte dat ik eigenlijk te lang had gewacht. Dat is eigenlijk zo zonde! Want nu ik gemerkt hebt wat het me allemaal oplevert om een opgeruimd hart en een opgeruimde geest te hebben, ben ik super gemotiveerd om het zo te houden. Dus plan ik nu niet alleen momenten in om mijn huis op te ruimen, maar plan ik ook vaste momenten in om opruiming te houden in mijn hart en in mijn hoofd!

Hulp vragen is krachtig.
En voor een grote opruimbeurt heb ik soms een beetje hulp nodig. En die zoek ik dan ook. Dat raad ik jou ook aan! Het is juist super sterk en krachtig om te weten wanneer je hulp nodig hebt en die dan ook te zoeken.

Wanneer je op die manier goed voor jezelf zorgt en blijft zorgen, ga je naar verloop van tijd merken dat je weer kunt ontspannen en genieten. En dat heeft effect op iedereen om jou heen! Hoe zou het voor je zijn als je eindelijk echt de ruimte gaat ervaren om precies dat te gaan doen waar God jou voor gemaakt heeft en dat jouw verleden jou niet meer zal remmen of stoppen?

Ben je er klaar voor om de uitdaging aan te gaan? Ik help je er graag bij!

 

GRATIS KENNISMAKINGSGESPREK

Misschien herken je het wel, je wilt heel graag ontdekken en gaan doen wat bij jou past, maar op de een of andere manier lukt dat niet. Iedere keer wanneer je denkt te weten wat bij jou past, gebeurt er iets waardoor je weer begint te twijfelen en zo kom je eigenlijk tot niets.

Zo heb ik mezelf lang aangepast aan wat anderen om mij heen van mij verwachten of waarvan ik dacht dat zij dit van mij verwachten. En nog kan dit wel eens een spanningsveld zijn. Want het is natuurlijk goed om rekening te houden met anderen en anderen lief te hebben, maar waar ligt de grens?

Vol vertrouwen blijven staan voor dat waar jij in gelooft, kan een uitdaging zijn. Je omgeving kan iets anders vinden of willen. Het kan keuzes van je vragen die misschien niet iedereen waardeert. Je eigen weg vinden is zo simpel nog niet. Vooral ook als je juist iemand ben die scherp afgestelde voelsprieten heeft voor waar een ander behoefte aan heeft.

Want als je vooral gericht bent op de behoeften van de ander, ben je eerder geneigd om je eigen behoeften of je eigen pad ondergeschikt te maken. Dat maakt dat je kunt blijven twijfelen en niet vooruit komt.

De volgende vragen helpen jou dan om vol vertrouwen te kiezen voor dat wat echt bij jou past;

1. Waar roept God jou voor?

Om deze vraag te kunnen beantwoorden is het belangrijk dat God voor jou degene is met wie je alles bespreekt. Dat je dagelijks met Hem wandelt, Zijn woord leest en tijd neemt om te luisteren wat Hij je wil zeggen.

Als je met Hem wandelt dan verdwijnt je neiging om gericht te zijn op wat anderen vinden naar de achtergrond. En dat is belangrijk, want wanneer jij je teveel bewust bent van de meningen van mensen kan dit zorgen voor spanning, twijfel en stress. ‘Vrees voor mensen is een valstrik, maar wie op de Heer vertrouwd is onaantastbaar.’ Spreuken 29:25

 

‘Vanuit wijsheid keuzes maken

vraagt om tijd en geduld.’

 

God wil dat je vanuit wijsheid jouw keuzes maakt en dat vraagt om tijd en geduld. Dus niet je verlangens en dromen vanuit emotie achterna rennen. Het vraagt van je dat je uit de situaties stapt om het vanuit Zijn perspectief te bekijken. Vanuit dat perspectief ontdek je welke keuze God van jou vraagt en ervaar je hier ook vrede over. En deze vrede is er dan ondanks wat een ander zegt of hoe jouw omgeving hierop reageert.

2. Wat ervaar jijzelf dat bij jou past?

Het is heerlijk als je ergens mee bezig bent waar je van geniet. Waar je gepassioneerd over bent en waarvan je merkt dat het zinvol en belangrijk is voor je. Als je wilt weten waar jouw passie ligt is het goed om naar jezelf te leren luisteren.

Je gedachten en gevoelens kunnen een richtingaanwijzer hierbij zijn. Hoe denk je over de dingen die je doet en wat voel je daarbij?  Ook je lijf is hierin een richtingaanwijzer. Vaak luisteren we er niet naar en zijn we er niet bewust mee in contact. Je lichaam geeft signalen, alleen gaan we hier vaak aan voorbij. Ook dit geeft gevolgen van spanning, twijfel en stress.

 

‘Jouw lijf probeert je wat te vertellen.’

 

Stel jezelf eens de vraag wat jij nodig hebt en probeer dan echt te luisteren naar het antwoord. Het kan zijn dat jouw lijf aangeeft dat je eerst nog meer rust nodig hebt, voordat je toe bent om echt te ontdekken wat bij jou past. Neem dan eerst meer rust!

Het kan ook zijn dat jouw lijf en jouw emoties je vertellen dat je eerst nog veel te verwerken hebt  en dat er nog te weinig ruimte is voor het ontdekken van het plan wat God met jou heeft. Ga dan eerst aan de slag met verwerken!

Maar misschien ben je er wel aan toe en ontdek je een behoefte aan nieuwe uitdagingen. Borrelt het bij je van binnen en voel jij je verveeld? Dan ben je waarschijnlijk toe aan iets nieuws. Ga dan ook echt op zoek naar wat dat mag zijn!

Als je wilt dat morgen anders is dan vandaag, dan moet je nu iets anders gaan doen. Ik luisterde pas toen het leven me iets op mijn pad gooide waar ik niet omheen kon. Dat kan ook anders weet ik nu. Door te luisteren, naar God en mezelf. Mijn rust nemen als het nodig is en tijd nemen om dingen te verwerken. Daardoor is er bij mij weer ruimte gekomen om te dromen en te ontdekken wat bij mij past. Dat kun jij ook!

3. Hoe was jij als kind?

Als ik kijk naar hoe onze kinderen spelen, dan denk ik vaak weer terug aan mijzelf als kind. Wat vond ik het heerlijk om buiten rond te struinen, door sloten te banjeren en de koeien te voeren met een appeltje van de boom. Dromerig als ik was verzon ik hele verhalen die ik later opschreef terwijl ik me uren op mijn slaapkamertje opsloot.

Door zo terug te kijken naar hoe je was als kind ontdek je weer de dingen waar je vroeger als kind al enthousiast van werd. En tegelijk kun je, door goed naar jezelf te luisteren, ontdekken of dit dingen zijn waar je nu nog steeds enthousiast van wordt.

Ik vind het nog steeds heerlijk om buiten door de natuur te banjeren en ben dit dus weer gaan doen! En ook het schrijven heb ik weer nieuw leven ingeblazen omdat ik merkte dat ik hier nog steeds enthousiast over ben.

Van sommige dingen wordt je waarschijnlijk nu niet meer enthousiast. Dat zijn dan vaak de dingen die je bent gaan doen omdat jouw omgeving je hierin aanmoedigde en hierin verwachtingen van je had. En misschien kon je het best goed, maar was het naast een prestatie ook echt een passie van je?

Als je antwoorden krijgt op 1 van de vragen is het altijd weer goed om naar vraag 1 te gaan. Iedere keer weer terug naar het wandelen met God, wat zegt Hij erover? Vanuit de vrede die Hij jou geeft over een bepaalde keuze mag je weten dat je stappen kunt gaan zetten in vertrouwen en er voor mag gaan.

 

‘Vanuit Gods perspectief

ontdek je welke keuze

God van jou vraagt

en ervaar je hier ook vrede over.’

 

Waar zit jij op het pad van zoeken wat bij jou past? Heb je nog tijd nodig om dingen te verwerken? Is het tijd om jezelf meer te verbinden met God en jezelf? Of ervaar je al ruimte om aan de slag te gaan met jouw dromen en verlangens?

Als je op zoek bent naar een coach die jou begeleidt bij dit proces, neem dan vandaag nog contact met me op!

Gratis kennismaken

Wil je meer lezen over hoe je dichter bij jouw dromen komt? Lees dan ook deze blog;

Vier stappen op weg naar jouw dromen.

 

 

 

Een paar weken geleden wandelde ik, zoals wel vaker, heerlijk door een natuurgebied. Ik was alleen en die tijd benut ik dan altijd door God te zoeken en me op Hem te richten. Het is altijd een waardevolle tijd en vaak ontvang ik een bemoediging of richting van Hem.

Deze keer liep ik langs een gebied waar water stond en ik zag een stok in het water liggen. Ik vroeg mij af hoe die stok daar zou zijn gekomen en de aanblik van de stok in het water intrigeerde mij. Ik schoot er een plaatje van en praatte er met God over. Wat doet een stok eigenlijk in het water? Ik moest denken aan het verhaal van Elisa uit 2 koningen 6. Elisa is daar met een groepje profeten hout aan het hakken om een groter woonhuis te bouwen, nu het huis voor de profeten te klein was geworden.

Wonderlijk verhaal.
Terwijl een van de profeten met een bijl aan het hakken is, vliegt het blad van de bijl van de steel af het water in. De man baalt ervan omdat hij de bijl van iemand geleend heeft. Elisa schiet hem te hulp door een stok in het water te gooien, waarna het blad van de bijl weer boven komt drijven en gepakt kan worden.

Aan dit verhaal moet ik denken terwijl ik het water zie met de tak die erin ligt. Wat een wonderlijk verhaal. Een tak die ervoor zorgt dat het zware gedeelte van de bijl weer boven komt drijven. Dan kan een tak in het water dus blijkbaar wel nut hebben.

 

‘Als een tak in het water

die de boom mist.’

 

Waar voel jij je op je plek?
Voel jij je ook wel eens een tak in het water? Ik wel. Soms merk ik wel dat ik er niet helemaal bij pas. Als een tak in het water die de boom mist. Ik merk dan wel dat ik iets anders te brengen heb dan de rest. Maar toch ben ik daar, in het water. Hoe kom ik daar eigenlijk?

Vandaag wandel ik weer langs hetzelfde water. De tak ligt nog steeds in het water. Deze keer in bevroren water, vast in het ijs. Nu kan de tak er niet zo makkelijk meer uit. Het maakt dat ik moet denken aan de zoektocht die we soms kunnen hebben in het leven. Waar hoor ik? Waar ben ik voor bedoeld? Waar voel ik me op mijn plek? Soms kun je op een plek zitten, waar je vast lijkt te zitten. Je ervaart dat je er niet hoort, maar toch heb je moeite om afscheid te nemen.

Het kan zijn dat je met mensen omgaat waar jij je niet begrepen voelt. Of op plekken komt waar je merkt dat je er niet helemaal past. Soms kan het toch zijn dat het goed is dat je daar bent, omdat je er iets te brengen hebt. Als jij daar komt, gebeurt er iets, verandert de dynamiek. Ken je dat? Het voelt niet altijd fijn of veilig. Maar er gebeurt wel iets. Misschien schuurt er wat tussen jou en de mensen. Misschien ben jij een spiegel voor de ander of de ander voor jou.

Is dat dan jouw plek? Is dat waar jij voor geroepen bent? Voor een bepaalde tijd misschien soms wel, maar ook jij hebt behoefte aan mensen om je heen die bij jou passen, die jouw taal spreken en je begrijpen. Waar jij je veilig voelt en gezien.

Waar zoek jij je veiligheid?
Het komt er dan dus op aan om niet te lang in dat water te blijven liggen terwijl je eigenlijk een tak bent. De tak kan gaan rotten of als het koud wordt vast vriezen. Vastgevroren kan deze niet meer weg. Als je te lang bij mensen blijft waar je eigenlijk niet past of je niet helemaal veilig voelt, dan heeft dat invloed op je. Terwijl het afscheid ondertussen misschien wel steeds moeilijker wordt.

Zorg dat je ook geënt bent op de boom, waar jij je veilig voelt en waar jij je voeding krijgt en groeit! Natuurlijk kun je die veiligheid en voeding bij mensen zoeken. Maar we kunnen het beste geënt zijn en blijven op de ware Wijnstok. Als we in Hem zijn en blijven, maakt het niet uit of we in het water liggen of in de zon staan. We zullen niet vastvriezen of verpieteren.

Jouw roeping is in Jezus.
Net zo wonderlijk als een tak die het zware blad van een bijl laat boven komen, zullen wij ongehavend blijven als we onder mensen zijn die soms met ons schuren. We kunnen ons nog steeds veilig en geliefd voelen, ook als mensen ons niet begrijpen of als we ergens zijn waar we niet helemaal ‘passen’.

Als we in Hem blijven zullen we er zelfs alleen maar mooier op worden en genezen onze innerlijke wonden. We hebben de bevestiging van mensen dan niet meer zo nodig, omdat we ons bevestigd en geliefd weten door onze hemelse Vader, dankzij Jezus!

Zonder Hem kunnen we niets doen, maar in Hem ontvangen we kracht en eeuwig leven.